donderdag 29 oktober 2015

Denk aan jou

To you ! .... and you know who you are 
* Lief jou *

[Johnny Cash:]
I have picked wild roses
Far into september
But I had no one to give the flowers to
I needed a celebration
A September coronation
And I admitted to myself I needed you

[June Carter:]
I've watched the gentle winds change
The colors shades of meadows
Ive seen the dew on flowers that had no name
But I let my vase stay empty like my lonely empty heart
Picking flowers for yourself is not the same

[Chorus:] [Both:] Don't you think its come our time to be together
Lets gather up our scattered words of love and make them rhyme
[Johnny:] Let's go pick some flowers and fill our empty vases [Both:] Don't you think its come out time

[Johnny:] Would you take this small bouquet that leaves a fragrance on my fingers
And a feeling that your love is close at hand
[June:] Thank you for the flowers, now lets walk through the meadows
Through the brook where our demands caress the sand




zaterdag 10 oktober 2015

SORRY DAT IK LIEF HEB



Ik moet wat kwijt : 

Sorry ... 
Sorry dat ik lief heb 
sorry dat ik wel degelijk om je geef , om jullie geef , om alles wat leeft en ademt geef, om de wereld geef , alle levende wezens geef ... 
Dat is mijn probleem : I care too much ! 
Oftewel : ik ben te lief 
Lief zijn is niet iets gevaarlijks , geven om .... ook niet ! 
Ik hou ervan om lief te zijn  
(de wereld is immers al verrot genoeg )
Ik heb er alleen een beetje teveel van ... 
en soms ... 
soms .. 
Loop ik dan helemaal leeg , ben ik op , moe en ben ik  teleurgesteld .... 
dan verlies ik even mijn visie 
en dan regent het keihard van binnen 
Op zo'n moment gaat mijn deur even dicht  ... potdicht

Sorry ... 
Sorry dat ik je wil begrijpen , de mensen die ik lief heb wil begrijpen , de wereld wil begrijpen ..
en daardoor graag liefde wil omarmen en daar naar wil handelen 
en angst voorgoed buiten mijn deur wil zetten 
( hardnekkig dingetje trouwens : angst )

Sorry .. 
Sorry dat ik in mijn liefhebben soms iets meer zeg dan ik eigenlijk zou willen of zou moeten
( I'm working on it ) 
Echter Zwijgen is voor mij net zoiets als negeren, als dat een appel eten voor mij is , namelijk : 
heel erg pijnlijk  

Soms zou ik willen dat ik wat harder was ... 
Dat ik enorm boos kon worden en eens flink te keer kon gaan .. 
maar zo ben ik niet .. 
simpelweg 

BECAUSE I CARE 











 
 

 



 

zaterdag 19 september 2015

HANDOUT OF LOVE


Love is holding hands 
Letting go of fear 
embracing someone's space
when time is needed 

 Love is seeing eachother
hearing someone's silence 
touch their soul and 
keep warming eachother's
hearts 

Love has no prescription
It's just there 

.... yes there ... can you feel it ? 




donderdag 17 september 2015

LOVE vs. FEAR



Fear is the Enemy of Love 
but I'm willing to take a risk 
and drop 
Fear for Love

Today I said goodbye to my Fear 
and 
Embraced Love 

Because there is no room 
in Love 
for Fear 





dinsdag 8 september 2015

IF YOU CARE .... MY VISION



Er is geen "zij"
Er is alleen WIJ 

Elk levend wezen mag er zijn 
Maak geen onderscheid

Het is niet jouw land 
Het is niet mijn land 
Het is onze planeet 

We hebben de planeet slechts in bruikleen 
Het is niet in ons bezit 

Mijn hart klopt 
Net als die van elk levend wezen
Jouw bloed is rood 
Net als die van mij 
Ik heb een huid 
een ander heeft de mooiste vacht ooit 

Ik heb niet het recht om over het lot van een ander te beslissen en of te oordelen
of dat nou mensen zijn of dieren 
Net zo goed dat een ander niet het recht heeft om voor mij beslissingen te nemen of om over mij te oordelen

Soms ... 
zegt één blik naar een beeld al genoeg 



Sla de handen ineen 
Rijk elkaar een helpende hand 
Wees een stem voor diegene die niet kunnen spreken 
Wees een troost en een luisterend oor 

Red levens 
Koester de planeet 
Dieren zijn geen gebruiksvoorwerpen 
Maar mensen zijn soms wel monsters ! 



 

maandag 7 september 2015

BEHIND MY DOOR


Achter deze deur 
Speelt zich van alles af 

Binnenkort komt er een nieuwe bewoner bij
Liefde op het eerste gezicht 

De lieffies-lijst in de gang 
Zal er een foto bij gaan krijgen 



ooohhh
Ik kan niet wachten, zo blij ben ik
(Net als Pelle overigens)
Het is het gesprek van de dag in huis
Hij zal onthaald worden met
Een overdosis aan liefde en plezier 

We houden het verder nog even geheim 
To be continued 

Hint : #Melief #Adopt #donotshop 

Ps : de blog over vegan opvoeding en puberzoon , komt donderdag 
Vandaag is het maandag #klaagniet dag *knipoog*





zondag 6 september 2015

... BEHOEFT GEEN TITEL

Als je me kent 
... je weet toch ! 

Ik kan soms een ongelofelijke tut zijn in dingen 
Met name als het gaat om personen waar ik enorm veel van hou 

Ik kan ongelofelijke beren op de weg zien staan 
Terwijl het maar een ieniemini mug is, die weer weg vliegt

Ik zie soms dingen ontstaan tussen de regels door 
Terwijl het blad gewoon leeg is 

Ik kan ,als ik bijzonder gesteld ben op iemand, me als een leeuwin gedragen naar andere leeuwinnen
Terwijl ik het zelf ben die in de spiegel kijkt

Als je eenmaal diep in mijn hart zit 
Zal ik je beschermen met 1000 harnassen 
Je hebt immers de sleutel tot mijn hart verworven
om mijn zware deur weer te openen indien nodig

Soms maak ik me overbodig veel zorgen 
Het is dan mijn eigen mallemolen die volle toeren draait op mijn eigen kermis

Als ik transparant ben 
beland ik in een zwart gat 
Terwijl het zoveel meer kleur zou geven

Mijn mond heeft een bad timing soms 
Mijn hart loopt er regelmatig achteraan
Terwijl mijn hart fysiek sterker is en de winner zou moeten zijn 

Als het stil is aan de overkant 
Maak ik lawaai  aan deze kant 
Is het stil in mij 
Klop dan even op de deur , want misschien zit die dan wel vast 

Als ik me verloren voel 
Sla ik om me heen met orkanen , regenbuien en onweer 
Maar eigenlijk wil ik dan gewoon 
De zon , de warmte en een zoen 

Liefde geven is voor mij niet moeilijk 
ik heb genoeg voor elk levend wezen en met name voor jou 

Maar liefde ontvangen , met al zijn facetten ?
Ik wil het graag ... maar *F* die hobbeltjes en kuiltjes   
Maar mag ik dan (alsjeblieft) bij jou ?
 



 

zaterdag 5 september 2015

LET'S SCRAMBLE AND BROWNIE






Soms heel soms heb ik zo'n dag dat ik niet achter de naaimachine wil zitten.
Vandaag had ik zo'n dag. 
Ik had van alles buitenhuis kunnen doen:naar een Demo in Duitsland tegen Bont gaan,naar een demo tegen Zwanendriften gaan,een wandeling langs de kustlijn kunnen maken .... 
Zij het niet dat het rotweer was en ik me niet zo somber/down had gevoeld ... 
Tijd dus om weer even,in 1 dag tijd,op te laden en weer even mijn gedachten helder te krijgen en bij mezelf te komen. 
Normaal kruip ik dan even achter de naaimachine zoals jullie weten maar vandaag deed ik een keukenschort om ! 
Jaja ik deed een keukenschort om .. hihi
Ik had zin (en behoefte) om zelf broodjes te bakken. 
Nu eens eindelijk het potje met de scrambled tofu poeder te gebruiken en die vegan brownies te bakken . 
Ik had zin om weer eens te voelen,wat ik jaren geleden voelde als ik met zorg een maaltijd bereidde. 
Door een drukke baan,stress en moe zijn als je thuis komt ben ik een beetje de makkelijke vegan chef geworden. 
Uitgebreid koken zit er al heel lang niet meer in bij mij.
Vind het dan ook een verademing om bij anderen te eten die er met volle passie iets waanzinnigs lekkers van hebben gemaakt.
Langzaam aan ga ik het toch af en toe maar weer eens doen , vandaag leek me een goed moment.

Ik heb een bijzonder kleine keuken,gezellig hoor daar niet van,maar uitgebreid koken en bakken is dan een grote uitdaging. 
Eerst even alles wegwerken (lees: afwassen) voordat ik de aanrecht kon gebruiken,daarna boodschappen doen (want eenmaal in de  keuken wilde ik er eigenlijk ook niet meer uit hoeven).
Vervolgens aan de koffie want die had ik inmiddels wel verdiend vond ik  
.. en tijdens de koffie even nog op FB... 
Was ik misschien hier iets aan het uitstellen ?? 
Voor jou een vraag voor mij een weet *knipoogt*
Hup aan de slag,je wilde toch de keuken in ? ... dan blijf je in de keuken ! 




Als eerste de Speltbroodjes 
Hier keek ik eigenlijk het meest naar uit ,deeg maken voor de broodjes en kneden maar. 
Het deeg moet langer gekneed worden dan gewoon brood .... 
tsja en toen tijdens het kneden kwamen ook de gedachtes .. 
Het heeft iets meditatiefs,de beweging die je maakt met het kneden van het deeg heeft iets ritmisch en rustgevends.... nou ja rustgevends ? ik kreeg het een beetje benauwd van mezelf... de mallemolen ging toeren draaien. 
Ik ben stug doorgegaan en ik moet zeggen het luchtte wel een beetje op
De gedachtes die voorbij komen (of ze nou leuk waren of niet) aanschouwde ik en liet ze weer gewoon voorbij gaan. 
Ik ben boos geweest,heb gehuild maar heb er uiteindelijk bijzonder veel liefde in teruggestopt, want dat is wat ik nu eenmaal heb : heel veel liefde 
 ... bizar eigenlijk nu ik er aan terug denk . 
Afijn de broodjes waren op een gegeven moment wel klaar , ze mochten rijzen .... en toen de Brownies ... 
*zucht* waar was ik aan begonnen ?
Brownies ... ik ben er niet super dol op . 
Ik ben ook niet echt een chocolade fan. 
Ik zag de doos staan in een Duitse vegan supermarkt en dacht die gaat mee. 
Handig voor visite of lekker om ooit op een koude zaterdagavond met iets warms te nuttigen voor de tv met zoonlief. 
(nu ik dit type zit puber-zoonlief een film te kijken en ik zit met een chai tea en brownies naast me, bij de pc te bloggen)
Tot mijn grote verbazing stond er op de achterkant van de verpakking 2 manieren beschreven hoe je de brownies kon maken. 
De eerste manier was met ei (!!!!) en de tweede manier op de vegan manier... 
Ik was in shock! 
Waarom niet gewoon de ei-variant weglaten en de vegan versie vergroot op de achterkant ? Je verkoopt dit immers in een vegan supermarkt .... 
Stom van mij ook natuurlijk,ik had dit niet gezien in de supermarkt. 
Anders had ik het pak misschien wel laten staan.
Het was een makkie , maar om nou te zeggen dat ik ze lekker vind/vond ( want eet ik ze nog een keer ?) ? 
Ik heb weleens betere en smaakvollere Brownies gegeten. 
Deze waren me iets te droog en smaak technisch leek het meer een chocolade cake smaak (choco-cake vind ik anders smaken dan Brownie) ...


De blije zonnige broodjes mochten de oven in .. jieppie !
Nu dan de Scrambled tofu egg toch maar maken.
Wilde op dit moment eigenlijk gewoon slap op de bank zitten.. *lol*
Normaal gebruik ik mijn eigen kruiden en zwart zout voor scrambled "egg". 
In Duitsland had ik een potje gekocht met een kruidenmengsel. 
Proberen waard dacht ik . 
Ook bij dit product was ik een beetje teleurgesteld. 
Je moest de kruiden met water mengen alvorens het te mengen met de tofu (op zich niet gek), k vond het te waterig,moest het langer op het vuur houden om het een beetje in te laten koken. 
De smaak was flauw ( had al meer poeder toegevoegd dan beschreven ) en heb er zelf nog zwart zout aan toegevoegd. 




Al met al was het toch best lekker . 
Nog een prutje erbij gemaakt van bosui,tomaat, verse koriander, peper, zout en tabasco en het broodje met verse basilicum pesto ingesmeerd.

Van de overgebleven scrambled tofu egg , heb ik een "eier" salade gemaakt ( met remia mayolijn mayonaise en mosterd ). 

De vraag of mijn hoofd nu net zo geleegd is als dat ik achter de naaimachine zou hebben gezeten ? mhm ... misschien
Het enige wat ik kan zeggen is dat ik het wel makkelijker los(jes) kon laten op de 1 of andere manier (mijn gedachtes).
Het was een beetje wishful thinking van mezelf om in 1 dag tijd lekker mijn hoofd te gaan legen. 
..en of ik nu altijd de keuken in ga om mijn hoofd te legen ? 
NEE .. 
dat niet .. 

volgende keer kruip ik weer even achter de naaimachine :-) 


NB : over pubers gesproken: het onderwerp waar ik de volgende keer over ga schrijven is pubers en vegan opvoeding in huize Vegan Rockabella 


 
 
 
 
 

maandag 24 augustus 2015

DE DRAAD WEER OPPAKKEN



( Rode ) Draadjes ... 

Ken je dat ? Dat je beloftes met jezelf maakt en dan na verloop van tijd,door verschillende omstandigheden,niet waarmaakt ? 
Ik heb daar een handje van. 

Zo kan ik erg enthousiast ergens voor gaan,om na een paar weken/ maanden te constateren dat het weer helemaal aan het verwateren is ... 
Het rode draadje in mijn leven is dan even losgeschoten. 
Niet altijd heb ik er controle over,vaak wel. 
Soms komt er iets tussen wat prioriteit heeft en dan laat je dingen bewust even terzijde om dat aandacht te geven, dat is helemaal oké en prima.
Maar soms stel ik ook wel eens mijn prioriteiten verkeerd en dan leg ik het onbewust naast me neer en kan het bijzonder moeilijk weer oppakken 
Begrijpelijk ? 

Je kunt zeggen;toch knap dat je ziet dat je je prioriteiten verkeerd hebt gelegd en daardoor onbewust/onbedoeld dingen naast je neer hebt gelegd ... 
Ik ben me van heel veel dingen bewust,misschien wel meer dan me lief is. 
Misschien wel meer dan jullie weten of dat ik weet ... 
Maar juist daarom kan ik soms behoorlijk boos ( als ik boos ben,ben ik vaak ook verdrietig) zijn op mezelf dat ik de dingen laat versloffen,naast me neer heb gelegd terwijl ik juist met mezelf een belofte had gemaakt dat ik dat nou niet zou doen ... 
De controle die ik erover zou willen hebben is dan even weg.

De dingen waar ik het over heb,op DIT moment in dit stukje tekst is: mijn grote passie > kleding maken . 
Er zijn nog wel een paar andere dingen,maar daar wil ik het nu niet over hebben. 

Ik vind het erg belangrijk om naast mijn baan,iets te kunnen doen waar ik super blij van word. Waar ik een energie-stoot van krijg. Waarbij ik mijn hoofd kan legen,zorgen naast me neer kan leggen en soms dingen/ situaties weer even kan zien.
Kleding maken is immers iets wat ik altijd al graag heb gedaan en hopelijk in de toekomst nog iets mee kan gaan doen. 
Ik had mezelf de belofte gemaakt dat dit jaar HET jaar zou worden om te onderzoeken of het de moeite loont om iets op te starten voor mezelf,naast mijn bestaande werk . 
Vele van jullie weten dat ik mijn bestaande werk niet met veel plezier uitvoer (het zoeken naar ander werk is een mogelijkheid, maar nog even geen prioriteit),het is mijn werk ik krijg brood op de plank,kan net mijn hoofd boven water houden,kan als de roosters uitkomen naar mijn lieve vegan vent afreizen en kan af en toe iets leuks ondernemen met zoonlief,af en toe actie voeren voor de diertjes en iets ondernemen met de mensen die ik dus enorm lief heb
Dankbaar voor dat ben ik zeker !  
Ik heb er bewust voor gekozen om mijn belangrijke functie neer te leggen op werk om mijn stress kwijt te raken maar ook om mijn naaiwerk weer op te kunnen pakken ( wat mede daardoor is blijven liggen ). 
Maar van dat laatste is dus nog niet veel terecht gekomen. 

Hoewel ik de laatste week weer veel hoofdpijn / buikpijn heb,drukke dromen heb ( en dus brak wakker word ),daardoor niet lekker in mijn vel zit en veel pieker .... heb ik de afgelopen week bewust (!) elke dag eventjes achter de machine gezeten of me bezig gehouden met patroontekenen en/of stof knippen ...
Het heeft mijn hoofd op zulke momenten eventjes kunnen legen .. 

1 ding weet ik nu dan wel: ik moet niet te streng zijn voor mezelf en beloftes met mezelf gaan maken waarvan ik weet dat ik die niet elke dag/week/maand kan waarmaken .. belofte maakt schuld ? Ja misschien wel,want het enige wat het nu met mij zelf doet is een naar gevoel geven.

Soms zijn er nou eenmaal van die draadjes die je beter even kunt laten zitten,zodat je op een later moment het draadje goed kunt afwerken ... 
Ik ben nu 2 dagen vrij , waarvan vandaag er 1 zal zijn dat ik een draadje ga oppakken ... 

Een ander ding : 
Geloof me als ik tegen je zeg ; 
Maak met mij (of met ieder ander) geen beloftes die je vervolgens niet kunt waarmaken ... because that hurts ! (haha en deze gaat zeer zeker ook op voor mezelf hoor) 
#wijsheidkomtblijkbaarechtnajeveertigste 
#zietdelolerookwelvanin




 

maandag 16 februari 2015

liefde voor de rust

Voedsel voor de ziel 
Rust voor de geest
Maar bovenal : Liefde voor de rust (en maag) 



Alles in 1 pakketje terwijl ik maar een paar dagen weg ben (2 om precies te zijn).
Even geen Rush-Hour , even geen stofzuiger of een afwas wat in de hoek van de aanrecht staat te blèren om nou eens gedaan te worden.
Op dit moment loopt zoonlief stage bij een bekende bakkerij in Den Haag ,'s nachts, slaapt dus overdag en zorgt nu ik weg ben even voor de poezels , dus me zorgen maken hoef ik niet en kan ik echt even weg zijn.
Als ik dan zoals nu weer even bij de grootste lieverd ben , al is het maar 2 dagen , dan laat ik weer helemaal op. 
Ik merk doordat we een eind bij elkaar vandaan wonen dat juist het loslaten me makkelijker afgaat.
Je neemt je spullen in een rugzak mee en that's it ... 
M'n creatieve stroom gaat dan ook eigenlijk harder stromen ( Thank God voor het feit dat ik een notitie app op mijn telefoon heb zitten .. haha)

Maar terug naar het eerste stukje wat ik schreef ( soms dwaal ik even af ). 
Ik had het over voedsel voor de ziel, Ik doelde eigenlijk op het volgende; 
In de boekenkast van mijn vriendje vond ik een boek wat mijn aandacht trok : 
Raw Food als levenskunst. 
Al een tijdje heeft Raw Food mijn interesse, maar er iets over lezen of een stap nemen tot komt er dan op de 1 of andere manier weer eens niet van ( story of my life ).
Maar dan nu.... ik heb nu het boek op mijn schoot ( brutaal uit de kast gehaald) .. en kijk zeer verlekkerd naar de overheerlijke maaltijd foto's ! 
Mhmmm best lastig om er nu mee aan de slag te gaan , als je je bevindt in een zwemparadijs. 

Zal ik het boek stiekem mee naar huis nemen ? 
Zou hij het boek missen ? ( ook al is het maar voor "eventjes" )
Als ik hem nou verleidt met een overheerlijke Raw Food maaltijd ... daar zal hij toch wel voor te paaien zijn ? 
Liefde gaat toch immers door de maag ... en zeker bij ons ! 

Het leven zit vol met verrassende en inspiratie volle momentjes .. 
Zelfs in een zwembad 
Grijp deze momentjes dan ook met beide handen aan ! 

~ weer eens een ander stukje blog mede te danken aan de liefde , die me inspireert ~ 


Boek : Raw Food als levenskunst
          Doreen Virtue en Jenny Ross
          Isbn: 9789085081449

donderdag 12 februari 2015

WALHALLA



WALHALLA

                                                         tastzin voelen : rijen dik lappen stof 

 Er is maar 1 plek waar je me eigenlijk niet mee naar toe moet nemen.
Simpelweg omdat ik er dan niet meer uit te slaan ben, dat is :
Een stoffenwinkel
Neem mij mee naar een stoffenwinkel en ik verlies mezelf compleet.
Ik hoor niet meer wat je zegt
Ik zie je niet meer en er komt waarschijnlijk alleen maar gebrabbel uit mijn mond. 
Ik leef in mijn eigen wereldje .... Walhalla genaamd
Mijn portemonnee kruipt van schik in het donkerste hoekje van mijn tas en de spelden staan thuis al te springen in het speldenkussen bij wijze van spreken … ook zij voelen dat er iets aan gaat komen.
Ik zet mijn rader aan zodra ik binnenstap en ik kan feilloos stofjes eruit pikken en er meteen een bloesje/jurkje/broek of rok in zien(of iets anders ..en ook nog voor wie)
Er zijn ook stoffen die mijn rader echt niet ziet , ik loop ze voorbij en negeer ze volledig. Niet omdat ik ze niet zie met mijn oog , maar omdat ik er niets “inzie”.
Echt ik kan dit uren volhouden ..
Ik moet stofjes voelen tussen mijn handen … 
Stiekem vind ik dat ook 1 van de lekkerste dingen die er bestaat …. Met mijn handen langs de stofrollen glijden en even een lap stof tussen je vingers knijpen en wrijven ( yep… stofverslaafde is aan het woord ).
De rijen knopen in de wand vind ik dan net een kunstwerk , maar dan 1 waar ik even langs MOET met mijn vingers ( zonder dat de alarmbellen afgaan )…
Beter dat je alleen maar met me meegaat als je dezelfde verslaving hebt als ik , anders trek je het niet .
Ik loop heen en weer , zie teveel , heb de drang om iets mee te nemen … maar moet me tegelijk beheersen , gezien het feit dat ik al zoveel lappen stof (nog) heb liggen ..

                                         onweerstaanbare rijen knopen

Het is zelfs zo erg dat als ik met mijn zoon in de stad loop en we komen langs 1 van mijn favoriete stofwinkeltjes , dat hij me stevig bij de arm pakt en zegt :” Neeee mam, Doooooorlopen !!! “…. Ik bedoel maar.

Afijn vandaag weer eens toegeven aan mijn verslaving, ik kon me namelijk niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst in een stoffenwinkel ben geweest (nee echt niet !!! ), dus ik vond dat ik wel weer eens mocht + het feit dat ik enorm zin heb om een nieuw bloesje voor mezelf te maken ( goed excuus toch .. haha ),ook zit ik niet zo lekker in mijn vel de laatste dagen , dus reden temeer om weer even het “gevoel” terug te vinden .

Ik heb me ingehouden  , zelfs m’n portemonnee zat niet te diep verstopt in het diepste hoekje van mijn tas, ik heb maar 2 lappen stof gekocht ! 
* Thuis stond er een doos met 2 vintage lappen op me te wachten bezorgd door de postbode .. hihi *

Ik had mijn gevoel heel eventjes weer terug en had dit even nodig.
De 1 troost zich met een stuk chocolade of eten koken , ik doe dat met een lap stof ! 
Nu niet meer teveel in mijn hoofd gaan zitten ( en piekeren ) , maar gewoon : Hup ! aan de slag … even iets creëren .. even er tussenuit
Even geen papierwerk, uitzoeken hier uitzoeken daar, blablabla , dat komt wel weer.

                         Stof voor blousjes : poesjes en kiss-me lap , 2 groene lappen zijn vintage lappen 

Vandaag had ik bij me : mijn moeder …. Kleding maken is immers een lang generatie-dingetje .
Mijn oma was vroeger coupeuse van beroep , mijn moeder maakte kleding voor ons toen we klein waren ( of ze voor mijn broer kleding maakte dat weet ik eigenlijk niet meer) en beide hebben ze het me min of meer met de paplepel ingegoten …

Het zit dus in m’n bloed en in mijn genen …. Niet meer te genezen hahaha 
Lalalala ... laat mij nog maar even lekker in WALHAL-LA-LA-LA-LAND  

                                                                Lintjes, ritsen, bandjes ... 





woensdag 11 februari 2015

Even een Blokkade

Sommige schrijvers hebben zo nu en dan eventjes last van een 
writersblock 
Zo heb ik ook eventjes last van een "blokkade"

Hoewel ik bezig ben met het vinden van een cursus waar ik mijn patroonteken kunsten weer kan op poetsen en ik deze zo goed als gevonden heb , 
Zit ik toch even er een beetje doorheen. 

Er gaat een beetje teveel in mijn koppie om 
en moet het even een plekje geven. 



Het downloaden van al mijn creatieve ideeën en omzetten in plannen stagneert even.
Reboot is even de enige mogelijkheid .. 
Dan pas kan ik er weer vol gas voor gaan .. 





*To be continued as soon as I'm "recharged" 

(((Hugggs)))


 

vrijdag 6 februari 2015

Jaren '90 MTS Mode & Kleding huiswerk gevonden



Ergens moest ik het nog hebben ... 
Mijn huiswerk van mijn MTS Mode & Kleding tijdperk.
We praten over 1991 -1993 
Yep, ik heb de 4 jarige opleiding ( achteraf gezien stom .. maar ja) nooit afgemaakt. Na de 2e ben ik eraf gegaan , doorgegaan naar volwassenonderwijs Havo ( ook dat niet gehaald dus mijn ambitie om naar de kunstacademie te gaan ...die roze wolk kon ik doorprikken )
Ik zat een beetje in mijn kont tegen de krib periode en deed geen mallemoer .. 
noem het dan ook  * mijn-punk-fase* . 

Omdat ik nu op zoek ben naar een mogelijkheid om het patroontekenen weer op te pakken en ik daar geregeld aan denk, gedurende de dag,schiet er ook weleens een herinnering door mijn hoofd... zoals vandaag 
Het schoot ineens door mijn hoofd dat ik misschien nog wel "ergens" oude boeken of "huiswerk" had liggen.
Mijn patroontekenboeken uit die tijd heb ik denk ik met de allerlaatste verhuizing weggedaan, ik kon er ook geen touw meer aan vastknopen. 
Had al eerder een poging gedaan om mijn neus weer in deze boeken te steken,maar zonder (een fysieke) leraar was het toch echt abracadabra geworden inmiddels.
Maar anyway .... ik heb toch nog wel iets gevonden ; mappen van kostuum/mode geschiedenis , A4-tjes van de patroontekenlessen , werkbeschrijvingen van paspelzakken inclusief een oefenlap ( met een beetje scheve paspelzak .. haha ), voorbeelden van hoe we een model konden tekenen.



Good old times ... 
Echt leuk, ik heb vast nog wel meer in de garage staan .
Ben nog net niet in de oude klassefoto's gedoken ! 
Kan je verklappen dat 1 van mijn klasgenootjes nu de country manager is van de H&M Nederland ( en dus min of meer mijn opperbaas is gek genoeg )
Bovendien heb ik een paar oude klasgenootjes ook weer op FB terug kunnen vinden , super nice ! 


Ik ga mijn speurtocht naar een patroontekencursus weer voortzetten .. 
Mocht iemand een tip hebben ( omgeving Den Haag graag) laat het me weten.

Oh ja en paspelzakken/haspelzakken .....daar moet ik ook nog maar even op oefenen





donderdag 5 februari 2015

Ergens beginnen

Je moet toch ergens beginnen als je jezelf een doel hebt gesteld. 
Af en toe moet ik mezelf echt een schop onder mijn kontje geven om nou eens toch door te zetten. 



Bijna 2 weken geleden had ik een weekje vrij van werk. 
Mijn zogenoemde "Wintervakantie " . 
Had mijn vakantie zodanig afgesteld dat ik ook echt even weg kon, weg van een plek vandaan waar ik mezelf geen rust zou gunnen en fijn bij m'n vent kon zijn.
Een weekje vrij zijn in je eigen huis geeft mij namelijk geen rust. Ik zie teveel dingen die ik dan wil doen om vervolgens na een half dagje lui voor de tv te hangen en aan het eind van je vakantie te bedenken : Ben ik eigenlijk wel tot rust gekomen , heb ik echt IETS gedaan waar ik blij van wordt of in dit geval , heb ik aan mijn idee gewerkt ? Het antwoord zou dan zijn : NEE ! 
Dus ik heb mijn rugzak bepakt en bezakt en ben met de trein naar Meppel gegaan. Onderweg stap 1 gezet tot het herpakken van mijn rust ( rust in mijn kop) : Boek lezen ! ( check = gelukt ). 
Aangekomen bij de liefste, knapste en meest relaxte vegan man die ik ken ( hartjes in mijn ogen ) kon ik dan ook echt ontspannen. 
Ik heb het geluk dat ik een vent heb getroffen waarbij ik mezelf kan zijn , die me mijn momentje gunt , die me in mijn waarde laat en het niet erg vind dat er af en toe stiltes vallen ... alles mag er zijn. Net zo goed dat hij ook zo z'n momentjes nodig heeft om los te laten , even weer bij zichzelf te komen ... het is er, het wordt gewaardeerd en bovenal het is prima ! 
Jullie weten , ik heb veel plannen in mijn hoofd .... maar het komt er niet altijd uit ... 
Die zaterdag vond ik het dan ook maar tijd om er eens echt voor te gaan zitten. 
Hij stond lange tijd helemaal in zijn element te wezen in de keuken ( 's avonds een Indiaas diner voor 5 ) dus ik heb m'n notitieboekje gepakt , pen en een boek over hoe je een eigen webwinkel kunt opstarten met alle ups en downs die daarbij komen en interviews van dames die een eigen webwinkeltje waren begonnen. 
Ik had van te voren voorzien dat er vast en zeker een goed moment zou komen om hier eens mee aan de slag te gaan .. haha
Let wel hij stond 4 uur in de keuken en ik heb in die tijd alleen maar aantekeningen gemaakt , gelezen en inspiratie opgedaan ...
Je moet toch ergens beginnen ... 



Boek is nog niet helemaal uit , maar ik voel dat ik mezelf nu op een spoor gezet heb ! 
Nu ik er weer over schrijf , voel ik het weer stromen ( jammer nou dat ik zo moet werken ).
De naaimachines staan klaar , ik heb een begin gemaakt met het schrijven van een plan ... 
Nu nog even een opfris cursus patroontekenen gaan volgen ... 
Samples maken ... 

en met jullie feedback moet ik het toch kunnen halen ? 






Oh ja ps : Ik heb nog nooit zo'n heerlijke en fijne ( gewaardeerde ) vakantie gehad... 

Boek : Maak het ! met je eigen creatieve webwinkel. 
Machteld Stilting
Maak het ! is een boek voor alle vrouwen die ervan dromen hun creativiteit een zakelijke boost te geven. 
Isbn : 9789022997055