VEGA DAME
Een 13- jarig meisje roept tijdens het eten :,, Ik word vegetariër, vanaf NU eet ik geen vlees meer".
Er werd wat lacherig gereageerd, maar de wil van het meisje was bijzonder sterk en hield haar woord !
Het vlees werd aan de kant geschoven en niet meer aangeraakt.
Bijna 25 jaar later is haar wil nog steeds zo sterk als toen...
Aangenaam ik ben het meisje, inmiddels een moeder van een puberzoon (die een sparerib zo nu en dan niet kan weerstaan).
Bijna 25 jaar geleden heb ik misschien wel de meest daadkrachtige beslissing in mijn leven genomen.
Eentje die mijn verdere leven me zou maken wie ik nu geworden ben.
Een sterk willetje heeft het dametje werd er altijd geroepen.
Voor mij was het slechts een besluit genomen uit liefde voor de dieren, ik kon het niet aan dat er een dood dier op mijn bord lag, die mij zou voorzien in mijn eigen levens behoefte.
Ik kwam al snel in confrontatie met de vraag: ,, waarom eet je geen vlees meer, waarom ben je vegetariër" .
Wat voor mij erg logisch was en vanuit mijn hart kwam , moest ik ineens gaan verklaren.
Toen al vond ik het van de zotte dat IK degene was die mezelf moest verklaren waarom ik vegetariër was en waarom dezelfde vraag nooit eens andersom werd gesteld: ,, waarom eet jij vlees ?"
Hoe DE beslissing uiteindelijk is ontstaan ?
Ik weet het nog goed: schoolkamp 2e klas mavo.
Ik had een vegetarisch vriendinnetje ( Mirjam ). We wilden bij elkaar op de kamer en natuurlijk wil je dan ook bij elkaar aan tafel,dat laatste was een probleem, de vegetariërs zaten aan een aparte tafel.
De eerste dag van kamp: ik liep naar de kampleiding en vroeg of ik aan de tafel van de vegetariërs kon zitten, ik was immers "vergeten" te melden dat ik vegetariër was . Zo geschiedde en ik kwam aan de tafel voor de vegetariërs te zitten. Het "lampje" boven mijn hoofd ging aan en zo kwam het dus ook dat ik eenmaal thuis aan tafel zei : ik eet vanaf nu geen vlees meer.
Het leed wat de dieren aangedaan werd ging me erg aan m'n hart.
Vroeger kampeerde we weleens bij de boer, als klein meisje wist ik dan al dat melkkoeien echt niet alleen voor de melk waren, voelde ik de pijn van het kalfje die gescheiden van z'n moeder in een kist verder moest groeien zonder moedermelk. Zonder dat het me ooit verteld was .. ... ik wist het gewoon.
De bom barstte dus tijdens schoolkamp.
Ik ging me meer verdiepen in het "dierenwelzijn".
Kwam al zeer jong in aanraking met stichting : anti-vivisectie (nu Proefdiervrij) + anti-bont-comité ( nu Bont voor dieren)
Ik werd vrijwilliger en stond als 16 jarige op parkpop foldertjes uit te delen , ging mee naar beurzen ( met een stand), ging naar bijeenkomsten... en stond zelfs op het Binnenhof
Fel , ik werd fel tegen alles wat maar enigszins met dierenleed te maken had. Ja ik had zelfs een spuitbus op zak "in geval van nood", weigerde ( nog steeds eigenlijk) om naast iemand te zitten met echt bont aan z'n jas ( of nog erger een hele bontjas)...en ja ik heb een keer op het punt gestaan om me aan te sluiten bij een groepje die dieren uit een laboratorium wilde bevrijden, honden meen ik me te herinneren (uiteindelijk nooit gedaan , want zoveel lef had ik toen nog niet)
Toen ik als 18-jarige op kamers ging wonen besloot ik veganiste te worden.
Wist ik veel in die tijd dat je qua voedingstoffen er niet kwam met een stronkje broccoli , vegaburger (AH was hip in die tijd ) en een beetje rijst... ik was student en recalcitrant als het maar zijn kon. Liep op plastic laarsjes in de winter, vitamine pillen had ik nooit van gehoord, rookte, dronk behoorlijk bij het uitgaan... en sinaasappels vond ik voedsel voor watjes.
Ik werd ziek , hoestte erg veel ( totdat ik blauw aanliep) en besloot na enig aandringen van de buitenwereld maar naar de dokter te gaan, het advies ? word maar weer vegetariër, dit gaat zo niet langer madame ...
Enkele jaren later was ik getrouwd met een vegetarische man ( de man van mijn 2 kids).
Eigenlijk vanaf dat moment kwam de verdieping in het vegetariër zijn pas echt.
Dat ik 727 dieren red in mijn vegetarische leven werd niet alleen mijn drijfveer om vegetariër te zijn & blijven.
Klimaatverandering + voedselproblematiek zijn inmiddels ook een zeer grote rol gaan spelen.
1 koe stoot jaarlijks net zoveel broeikasgassen uit als 4,5 auto's.De veehouderij draagt wereldwijd voor 18% bij aan de uitstoot van broeikasgassen als CO2, methaan en lachgas.
wist je dat dezelfde Lachgas als roesje gebruikt wordt in ziekenhuizen, vraag dus maar om iets anders als dat kan!!
Voor elke kilo vlees heeft een dier 2 tot 7 kilo voer nodig. Dit voer wordt verbouwd in gebieden waar mensen zelf hard het land nodig hebben om in hun eigen levensbehoefte te kunnen voorzien ( wereldarmoede) of net zo erg waar Tropische regenwouden voor moeten wijken, om maar niet te spreken van ca.. 70 miljard kilo mest en het toevoegen van hormonen voor de kiloknallers !!
Die ene kip , koe of varken maakt dus wel degelijk een verschil in mijn ogen.
Een beetje heen en weer stoken aan tafel vind ik over het algemeen niet zo erg, als iemand aan mij vraagt tijdens het eten : ,, waarom ben je vegetariër ? " , dan zal ik ALTIJD de wedervraag stellen :,, Waarom eet JIJ vlees ? "
Als iemand tegen mij zegt ( en dat moet je eigenlijk niet doen ) : ,, die ene koe die op mijn bord ligt , maakt nu ook niet meer uit".... dan is mijn reactie: JIJ maakt het verschil dat het er NU wel toe doet !
Nu ik toch bezig ben ...
Neem nu nog een voorbeeld : Haaienvinnen
Haaien worden gevangen en terwijl ze nog leven worden hun vinnen eraf gesneden. Als de vinnen eraf zijn, worden ze teruggegooid in de zee .... en dat terwijl het grote deel van de haaien op dat moment nog leeft !!!
Waarom ? Omdat haaienvinnen in China DE lekkernij is en ja ook in jouw haaienvinnensoep bij de Chinees in jouw land drijft er zo'n vin !
Ik hou mijn mond maar over : zeehondenjacht,bontjes aan goedkope jassen, dolfijnenmoord ( Taij ) en Orca's die "tentoongesteld" worden in een pretpark !!
Ik scheidde van mijn man in 2002 (de 2e daadkrachtige beslissing) .
Werd weer veganist , maar een jaar later was ik de sojakaas zo zat dat ik besloot weer vegetariër te worden.
Afgelopen jaar heb ik wegens gezondheidsproblemen moeten besluiten om toch maar wat vis te eten .. maar of het gezond voor mijn geest en hart was ???
Het gebeurde bij de AH , kwam uit mijn werk , moest nog even boodschappen halen ....pakte een verpakking met kibbeling ... op de verpakking stond : duurzaam gevangen , puur & eerlijk....
Ik nam het mee , dacht nog even voor een seconde dat het biologische vis was, maar kreeg het niet door m'n keel. Duurzaam gevangen ????? Puur & eerlijk ?????Biologische vis ... ?? neeeeeee dit kon ik niet verkroppen . What was I thinking ?? Wat bleek : duurzaam gevangen , het woord zegt het al , vissen worden langer bij elkaar gehouden ( gevangen dus ) in een kweekbak zodat er daar een grotere populatie ontstaat en de oceaan daar geen hinder van ondervindt ( omdat zo men beweerd: daar dan minder vis uit gevangen wordt) . Het beeld van legbatterij kippen, kist kalveren .... duurzaam gevangen .
Ja hoor mijn hart ging te keer als een bezetene en ... IK WAS ER (WEER) HELEMAAL KLAAR MEE !!
Hoe had ik kunnen bedenken om een advies als deze op te volgen ?? hoe had ik dit als trouwe vegetariër kunnen doen ? ik voelde me schuldig,verraden en verlinkt. Het was helemaal niet gezond voor mij ( en nog steeds niet ) , mijn hart was gebroken en mijn ideaal was levend gevild door een advies van een arts !!
Ik zal nooit meer mijn idealen weerleggen , ik zal ze altijd trouw blijven !!
Mijn streven zal zijn om meer dan 727 dieren in mijn leven te redden !!!!!!!!!!
Mijn zoon , nu 13 jaar , zit dus in de leeftijd dat meningen over een bepaald onderwerp gevormd gaan worden.
Tot aan zijn 10e ongeveer is hij altijd vegetariër geweest (opgevoed).
Ik ben altijd van mening geweest dat ook al voed je je kind vegetarisch op , er komt en moment dat hij zelf een keuze moet gaan maken en hoe kan je een keus maken als je de andere kant van het verhaal niet kent.
Hij gaf zelf aan dat hij zo nu en dan vlees wilde gaan eten. Een kinderlichaam die 10 jaar lang geen vlees of vis gezien had , dat betekende dus langzaam aan laten wennen. Niet meteen Mc Donalds of een andere fastfoodketen ( alsjeblieft zeg ). Het begon bij ; af en toe bij opa & oma een plakje worst op de boterham , tot een paar dagen geleden iedere dag ( biologische ) worst op brood naar school,nu is het chocopasta omdat hij zelf z'n brood moet smeren.
Stiekem eet hij af en toe met z'n vrienden na schooltijd een cheeseburger bij de Burger King , alhoewel stiekem ? Hij zegt het wel eerlijk tegen me (hij weet dat het fout vlees is en hij weet dat ik het gruwelijk vind)
Totdat ik 'm afgelopen zaterdag in een AC restaurant spareribs zag eten ...voelde ik een bom in m'n hart exploderen !
Voelde ik me daar nou een klein beetje de ontaarde veggie mam ??
Ja eerlijk gezegd wel....
Hij maakt, net zo goed als ik dat toen als 13 jarige deed, ook zo z'n eigen keuzes .... Zijn keuzes zullen anders zijn dan mijn felle keuzes, die bewustwording is gelukkig wel aanwezig ...
Loslaten is dan ook hier weer de story-of-my-life
Maar please mag ik even het roer terug !!!
Ik wil je nog even wat bijsturen stoer kind :) ... voordat je echt je eigen koers gaat varen !
Ik aai onze kater Odafin nog even over z'n zachte vacht , wat ben je lekker zacht en warm verzucht ik.
In een hoekje ritselt wat hooi , Doerka (ons konijn ) kijkt me met 2 gitzwarte kraaloogjes aan alsof ze zeggen wil: wortels ? ja lekker !!
Ik droom van ene huisje met een tuin , wat mij betreft kunnen er nog meer beesten bij :)
signed : a true veggie by heart
Met dank aan : Wakker dier ( voor de cijfers )
